Carol bir adım öne çıktı. "Sen seviyor musun bizi?"
Bu zor bir soruydu. Birkaç dakika önce kendisini afiyetle yalayıp yutmak üzere oldukları düşünülürse Max herhangi birini sevip sevmediğinden emin değildi. Ancak kendini korumak adına ve bir şeyleri parçalayıp ağaçları ateşe verdikleri sırada hepsini çok seviyor olduğu için, "Evet. Sizi seviyorum," dedi.
Ira boğazını temizledi ve sesinde umut dolu bir tınıyla şöyle dedi: "Sen bizim kralımız mısın?"
Max, hayatı boyunca hiç bu kadar çok blöf yapmak zorunda kalmamıştı. "Tabii. Evet," dedi. "Öyle sanırım."
Canavarların arasında bir heyecan dalgası yayıldı.
"Vay canına, kralmış," dedi Ira. Şimdi çok mutlu görünüyordu.
"Evet," dedi Douglas. "Görünüşe bakılırsa öyle."
"Neden o kral oluyor?" dedi Alexander iğneleyici bir sesle. "O bir kral değil. O kral olabiliyorsa, ben de kral olabilirim."
Çok şükür ki her zaman olduğu gibi yaratıklar keçiyi duymazdan geldiler.
"O küçük," diye belirtti Judith.
"Belki de bu yüzden işe yarar," diye ileri sürdü Ira. "Böylelikle küçük yerlere sığabilir."
Douglas, az önce aklına, her şeyi hükme bağlayacak zor bir soru gelmişcesine bir adım öne çıktı: "Geldiğin yerde kral mıydın?"
Max palavra atma işini iyice ilerletmişti, o yüzden bu defaki kolaydı. "Evet, öyleydim. Kral Max. Yirmi yıl boyunca," dedi.
Yaratıkların arasında hızla mutlu bir mırıltı yayıldı.
"Burayı daha iyi bir yer haline getirecek misin?" diye sordu Ira.
"Elbette," dedi Max.
"Çünkü burası berbat halde, benden söylemesi," diye yumurtladı Judith.
"Sus, Judith," dedi Carol.
"Hayır, gerçekten, sana her şeyi anlatabilirim..." diye devam etti Judith.
"Judith, kes artık," diye çıkıştı Carol.
Ama Judith'in sözü bitmemişti henüz: "Tüm söylediğim şu ki bir kralımız olacaksa, bari bütün sorunlarımızı çözsün. Evlerimizin hepsini yerle bir ettikten sonra, en azından bunu yapabilir."
"Judith, elbette buraya her şeyi düzeltmeye geldi o," dedi Douglas. "Aksi halde neden kral olsun ve buraya gelsin ki?" Max'e döndü. "Değil mi, Kral?"
"Hmm, elbette," dedi Max.
Carol gülümsedi. "Pekâlâ, sorun çözülmüştür öyleyse. O bizim kralımız!"
Max'i kucaklamak üzere ona doğru yöneldiler.
"Seni yemeye kalktığımız için özür dileriz," dedi Douglas.
"Kral olduğunu bilmiyorduk," dedi Ira.
"Eğer kral olduğunu bilseydik, neredeyse kesinlikle seni yemeye çalışmazdık," diye ekledi Judith, sonra birden titrek bir sesle, neşesiz bir şekilde güldü. Bir şey itiraf edecekmiş gibi sesini alçalttı: "Biz yalnızca o anın heyecanına kapıldık."
- Dave Eggers, Vahşi Şeyler
- Eggers bu kitabı, Maurice Sendak'ın meşhur çocuk kitabı Where the Wild Things Are'dan yola çıkarak yazıyor, yeniden romanlaştırıyor. Spike Jonze'un yönetmenliğinde sinemaya da aktarılan filmi de enfesti.
